Poczet sztandarowy na ceremonii składania przysięgi w 4 pułku piechoty w Kołobrzegu. Na fotografiach widoczne sztandary armii pruskiej
54 Infanterie Regiment. 1934-1936 rok.
 |
| Oddawanie honorów sztandarom. |
|
|
 |
Historyczne sztandary 54 Pułku Piechoty - I,II,III,IV Batalion - używane przez Rechswher oraz Wehrmacht do 1936 roku.
Grot sztandaru. |
 |
| Poczet sztandarowy II Jagerbataillon Infanterie Regiment 4 - Koszary piechoty - Kołobrzeg 1939 rok. |
 |
| Modlitwa w trakcie uroczystości na terenie koszar - Kołobrzeg 1935 rok. |
Od najdawniejszych czasów znak bojowy w postaci sztandaru towarzyszył żołnierzowi na polu walki. Obok czysto prozaicznych funkcji wskazywania własnych oddziałów był materialnym wyrazem wewnętrznej spoistości, symbolizował także cechy jak wierność i lojalność. Z tych powodów był broniony do ostatka, więc jednocześnie stawał się najwyżej cenioną zdobyczą.
Do tradycji posiadania sztandarów przez oddziały wojskowe powrócono w Niemczech stosunkowo późno - Reichswehra nie posiadała ich, a przy szczególnych okazjach używano starych chorągwi armii cesarskiej.
W dniu 16 marca 1936 roku w pierwszą rocznicę ogłoszenia wolności zbrojeń Adolf Hitler, jako najwyższy zwierzchnik Sił Zbrojnych, wydał dekret "O wprowadzeniu sztandarów w Siłach Zbrojnych".
Pierwsze sztandary dla jednostek wojsk lądowych wręczono 14 września 1936 roku w Norymberdze. Do 1940 roku wręczano sztandary wszystkim jednostkom etatu pokojowego Wehrmachtu.
Sztandary pełniły ważną rolę w ceremoniale wojskowym - zaprzysięganie rekrutów, święta narodowe - od 1940 roku były przechowywane w garnizonach, natomiast od końca 1944 roku większość z nich znalazła się na rozkaz Hitlera w berlińskim "Zeughausie".
Zgodnie z uwcześnie obowiązującymi przepisami w armii niemieckiej poczet sztandarowy składał się z dwóch młodszych oficerów i chorążego w randze podoficerskiej, który wyróżniał się noszeniem specjalnej odznaki na prawym ramieniu "Armelabzeichen Der Fahnent". Chorąży przy wystąpieniach ze sztandarem nosił także ryngraf "Ringkragen" i szarfę "Bandolier".
Ryngraf.
 |
| Chorąży - poczet sztandarowy. |
|
|
Sztandary były kwadratowe o wymiarach 125x125 cm. Ich płat miał kolor odpowiadający barwie broni "Waffenfarbe" , dla piechoty był to biały. Płat sztandaru wykonany był z pojedynczej, ręcznie haftowanej, jedwabnej tkaniny. Lewa i prawa strona miała identyczny wzór. Prawie całą długość i szerokość płata zajmowały ramiona krzyża żelaznego. Krzyż był wykonany z czarnego jedwabiu i wszyty w odpowiadający mu wykrój w płacie. W centrum sztandaru na białym polu w srebrnym wieńcu z liści dębowych, znajdował się wyhaftowany czarną, jasno i ciemnobrązową jedwabną nicią orzeł. Dziób i szpony były wyhaftowane nicią w kolorze złotym. Dodajmy, że dziób był skierowany w stronę drzewca - w kierunku wroga.W szponach orzeł trzymał czarną swastykę. Swastyka znajdowała się ponadto w każdym z czterech kątów płata. Płat sztandaru otoczony był z trzech stron srebrną frędzlą.
Umocowany był do drzewca pionowym rzędem 76 gwoździ. Czarne drzewce o długości 3 metrów wykonane były z jednego, polerowanego kawałka dębiny. Na zwieńczeniu drzewca znajdował się uformowany w kształcie liścia grot ze znajdującym się pośrodku wizerunkiem orła siedzącego na swastyce.
Grot wykonano z polerowanego odlewu lekkiego metalu "Helumin".
Poniżej grota w drzewcu znajdowała się wstęga o długości 172 cm. Na niej znajdowały się dwie tarczki z datą 16/marz/1935 oraz 16/marz/1936. Poniżej dolnej krawędzi płata na drzewcu znajdował się posrebrzany pierścień z wygrawerowaną nazwą oddziału "II.INF.RGT.4" - II Batalion 4 Pułku Piechoty. Drzewce na dole zakończone były metalowym okuciem.
Sztandary batalionowe 4 Pułku Piechoty z Kołobrzegu. II Bataillon (Jager)I.R.4 , III Bataillon I.R.4 - pod sztandarami na drzewcach pierścienie z nazwami oddziałów.
 |
| Sztandar - barwy pułku piechoty. |
 |
| Grot sztandaru |
